Publicatie:Het azijnsyndroom in woord en beeld

Uit Cultureel Erfgoed Standaardentoolbox
Naar navigatie springen Naar zoeken springen


Samenvatting

Het azijnsyndroom is eigen aan acetaatfilm, die vooral voor oudere filmrollen veel gebruikt is. Aantasting kan bij alle acetaatfilms voorkomen, al kunnen de omstandigheden van bewaring wel een belangrijke factor zijn. De sterke azijngeur waaraan dit aftakelingsfenomeen zijn naam ontleent, wijst op de ontbinding van de acetaatonderlaag van film.


Referentie
Titel Het azijnsyndroom in woord en beeld (Voorkeurstitel)
Locatie
Uitgever
Jaar van uitgave 2019
Rechten CC-BY-SA
Persistent ID


Het azijnsyndroom

Gevolgen van het azijnsyndroom

Het azijnsyndroom is eigen aan acetaatfilm, die vooral voor oudere filmrollen veel gebruikt is. Aantasting kan bij alle acetaatfilms voorkomen, al kunnen de omstandigheden van bewaring wel een belangrijke factor zijn. De sterke azijngeur waaraan dit aftakelingsfenomeen zijn naam ontleent, wijst op de ontbinding van de acetaatonderlaag van film. Ruik je een sterke azijngeur in de buurt van je films, dan zijn één of meerdere rollen al aan het ontbinden.

Goede omstandigheden zijn de sleutel voor de bewaring van acetaatfilm. Als er sprake is van slechte ventilatie of verpakking, sterke variatie in luchtvochtigheid of wisselende temperaturen, stijgt de zuurtegraad van de film en ontstaat er een azijngeur. In latere stadia vervormt de film. De film kan krimpen, krullen, krommen of barsten. Door ontbinding kan er ook wit poeder verschijnen op de randen. Eens ingezet, is het verval autokatalytisch. De ontbinding begint traag, maar naarmate de reactie vordert neemt de snelheid ervan in sterke mate toe. Een sneeuwbaleffect dus. Bovendien kunnen de gassen die verspreid worden door aangetaste films ook andere films versneld doen ontbinden.

Omdat het azijnsyndroom een fenomeen is dat inherent is aan de acetaatdrager, is het niet zozeer een vraag van 'of' maar een vraag van 'wanneer' de verslechtering van deze acetaatdragers zal plaatsvinden. Ook films die er vandaag niet door zijn aangetast, zijn dus bedreigd. Een snelle diagnose en een aparte koude, relatieve droge opslag, omzetting naar een andere drager en/of digitalisering zijn essentieel voor de bewaring van de aangetaste films.