Publicatie:Linked Places Format
Een landkaart is een interessante zoekingang voor erfgoedobjecten. Ze kan je bijvoorbeeld vertellen waar je de plaats kunt terugvinden die afgebeeld is op een schilderij, waar een voorwerp opgegraven werd of waar iemand geleefd heeft en een boek geschreven heeft. Kaarten brengen je heel snel van de plaatsen die jou interesseren naar de erfgoedobjecten die ermee verbonden zijn. Het is dus logisch dat erfgoedregistratoren steeds meer aandacht hebben voor de verrijking van collectiedata met plaatsgegevens, waarmee ze collecties vindbaar kunnen maken op een kaart. Daarbij gebruiken ze online kaartendiensten zoals Google Maps of OpenStreetMap. Die kunnen goed overweg met hedendaagse plaatsen, maar veel minder met historische plaatsen, plaatsen die van naam of locatie veranderd zijn, of zelfs volledig verdwenen zijn. Om die plaatsen op een kaart vindbaar te maken, is een nieuwe metadatastandaard ontwikkeld: Linked Places Format.
| Titel | Linked Places Format (Voorkeurstitel) |
| Locatie | META nummer 2022/3 |
| Uitgever | |
| Jaar van uitgave | 2022 |
| Rechten | CC-BY-SA |
| Persistent ID |
Auteur
Bert Lemmens (meemoo, Vlaams instituut voor het archief)
Uitwisselformaat voor historische plaatsgegevens
Linked Places Format (LPF) is een uitwisselingsformaat voor historische plaatsgegevens, gebaseerd op een specifiek datamodel voor historische plaatsen. Het formaat werd ontwikkeld voor de geografische indexen van de World Historical Gazetteer en het Pelagios Network, en implementeert hun best practices met behulp van een nieuwe generatie Linked Data-webstandaarden. Zo is LPF ontworpen als een JSON-LD-formaat en wordt het vocabularium van het GeoJSON-formaat gebruikt om coördinaten en andere eigenschap- pen van een plaats te coderen.
Waarnemingen en andere gegevens
Een belangrijk principe in het Linked Places-datamodel is dat de beschrijving van een plaats geen opsomming is van eenduidige, tijdloze eigenschappen van die plaats, maar bestaat uit een verzameling van waarnemingen (in LPF-taal een feature collection) van die plaats, elk ontleend aan een specifieke bron zoals een kaart of een tekst waarin een auteur de plaats beschrijft. Elke waarneming (feature) is een combinatie van een of meerdere namen voor de plaats, gekoppeld aan een set coördinaten (punten, lijnen of polygonen) en een tijdspanne waarin de plaats bestaan heeft. Zo kun je voor een plaats zowel spellingsvarianten als historische namen documenteren, deze plaats in een bepaald tijdvak situeren, en de precieze locatie op dat moment aangeven.
Naast die verplichte elementen, kun je ook gegevens over het soort plaats (bijvoorbeeld straat, gemeente, berg of streek) opnemen, onderlinge relaties tussen plaatsen duiden, identificatienummers voor de plaats uit andere bronnen documenteren, evenals beschrijvingen en afbeeldingen. Telkens met de mogelijkheid om de bron te vermelden waaraan die informatie ontleend werd.
Toepassingsmogelijkheden van LPF
LPF werd ontwikkeld voor een specifieke groep geografische indexen. De synthese van hun best practices en het gebruik van W3C- en IETF-webstandaarden maakt dat formaat echter ook bruikbaar in andere toepassingen waar historische plaatsgegevens en kaarten een belangrijke rol spelen. LPF is een tool voor collectiebeheerders om een plaats niet louter als een punt op de aardbol aan te wijzen, maar ook als een culturele uitdrukking waarvan de eigenschappen evolueren in de loop van de tijd. Door het gebruik van een webstandaard als GeoJSON is een collectiebeheerder zeker dat een ontwikkelaar over de nodige software beschikt om die historische plaatsgegevens te projecteren op een kaart.